Βιογραφικά...
Ζαν - Πωλ Ντενιζόν
Θεατρικές σπουδές στο Κονσερβατουάρ του Παρισιού(1976), συμφοιτητής με το Γιώργο Χωραφά. Συναντήθηκε στη συνέχεια με την ομάδα του Πήτερ Μπρουκ (1979) και παρέμεινε βασικός συνεργάτης και βοηθός-αντικαταστάτης του μέχρι το 1991. Κάτω από τη διεύθυνσή του έπαιξε στα έργα: Βυσσινόκηπος, Η τραγωδία της Κάρμεν, Μαχαμπαράτα, Η Τρικυμία. Ως βοηθός – αντικαταστάτης τού Πήτερ Μπρουκ, διηύθυνε το 1984 το θίασο της Κάρμεν στη Νέα Υόρκη, στο Λίνκολ Σέντερ, στο Τόκυο, στην Αθήνα, στην Ιερουσαλήμ, Πέρθ, Γλασκώβη, Ρώμη… Το 1991, όταν ο Πήτερ Μπρουκ στα πλαίσια της παιδαγωγικής άρχισε να ανοίγει το θέατρό του προς τα έξω, ο Ζαν –Πωλ Ντενιζόν ορίστηκε να μεταφέρει το πνεύμα δουλειάς τους σε ηθοποιούς μέσα από μια σειρά επιμορφωτικών σεμιναρίων.
Μετά από ενδεκαετή θητεία στο θίασο τού Πήτερ Μπρουκ που τον ανέδειξε ως σκηνοθέτη και εκπαιδευτή, ο Ζαν –Πωλ Ντενιζόν αφιερώθηκε αποκλειστικά στη σκηνοθεσία, την εκπαίδευση ηθοποιών και τη συγγραφή. Έχει σκηνοθετήσει πολυάριθμα έργα όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Σουηδία, εξερευνώντας κλασικούς συγγραφείς (Τσέχωφ, Σαίξπηρ, Μαριβώ, Φεϋντώ…) και σύγχρονους (Μπερν, Κοπς, Πωλ Έντμοντ, Βαλέρια Μορέτι, Άλντο Νικολάι, Τίγυ…). Διασκεύασε επίσης για το θέατρο, Κάφκα, Σαραμάγκο, Βίλχεμ Χοφ… Στη συγγραφή διακρίθηκε με τα έργα: Σάλτο και Μορτάλε (Βραβείο επιτροπής και κοινού στο φεστιβάλ της Βαυαρίας. Βραβείο στο Μόναχο το 2002 καλύτερης θεατρικής παράστασης για νεανικό κοινό). Το Γκολέμ, ο Άνθρωπος που έψαχνε την αλήθεια (σε συνεργασία με το Ζαν – Κλώντ Καριέρ).
Το 2004 συναντήθηκε με τον κόσμο της μαριονέτας δημιουργώντας το Εγώ που περπατάω για νεανικό κοινό, παράσταση που ξαναπαίχτηκε στην Αβινιόν το 2014 μετά από διεθνή περιοδεία.
Στην Ελλάδα ήρθε για πρώτη φορά το 1996 προσκαλεσμένος από τους δημιουργούς του θεάτρου Εκστάν, Ελένη Παπαχριστοπούλου και Γιάννη Σταματίου για να δώσει σεμινάριο και να σκηνοθετήσει την κωμωδία του Άλντο Νικολάι, Άμλετ με πικάντικη σάλτσα (Θ. Κνωσσός). Το 2016 σκηνοθέτησε για το θέατρο Εκστάν τις Τρομπέτες του θανάτου ή τα μανιτάρια του Τιγύ και το 2017 ως μόνιμος πια συνεργάτης σκηνοθέτησε τις Καρέκλες του Ιονέσκο.
Για τη σκηνοθεσία του «Οι καρέκλες» του Ιονέσκο στο θέατρο Εκστάν, τιμήθηκε με το βραβείο Διεθνούς θεατρικού ρεπερτορίου 2018 από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.
Ελένη Παπαχριστοπούλου
Άρχισε θέατρο συμμετέχοντας στο Φοιτητικό Θέατρο Θεσσαλονίκης (1971) που είχε δημιουργηθεί από το Ζήσο Χαρατσάρη. Μεταξύ των μελών της ομάδας ήταν και ο Νικόλας Άσιμος. Το 1983-85 φοίτησε στη δραματική σχολή «Περίακτος» του Β. Ρίτσου. Το 1985-88 και 1990-94 έκανε θεατρικές σπουδές στο πανεπιστήμιο της Νέας Σορβόννης Paris III (Maitrise, D.E.A, διδακτορικό που δεν ολοκλήρωσε στρεφόμενη στην υποκριτική) στο Παρίσι. Κύριοι δάσκαλοι κοντά στους οποίους βρέθηκε ήταν ο Ζαν-Πωλ Ντενιζόν, ο Γιόσι Όϊντα, ο Σοτιγκί Κουγιατέ και ο Τάπα Σουντάνα από το θέατρο του Πήτερ Μπρουκ, ο Σίγμουντ Μολίκ συνιδρυτής με τον Γκροτόφσκι του θεάτρου τους, ο Αύγουστος Μπόαλ, ιδρυτής του θεάτρου του καταπιεσμένου.
Στο θέατρο έπαιξε με την Εταιρεία Θεάτρου Δικαιόπολις (1983-87) στην οποία υπήρξε και ιδρυτικό μέλος, με το Καλλιτεχνικό Σωματείο Πεδίο που δημιούργησαν με το Γιάννη Σταματίου (1994-2001) και τέλος στο θέατρο Εκστάν (2009) όπου και εγκαταστάθηκαν. Έχει πρωταγωνιστήσει σ’ όλες σχεδόν τις παραγωγές του.
Για την ερμηνεία της στο ρόλο της Σεμίραμις στις Καρέκλες της απονεμήθηκε το βραβείο ερμηνείας 2018 από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών Θεάτρου
Οι σπουδές της στη φιλοσοφική σχολή του Α.Π.Θ. την έφεραν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Έχει δημοσιεύσει στο περιοδικό ΦΙΛΟΛΟΓΟΣ, Το κοριτσάκι με τα σπίρτα μέσα από το δραματικό παιχνίδι (τεύχος 62, 1991). Το θέατρο στη Μεθυσμένη πολιτεία του Σωτήρη Πατατζή (Για το Σωτήρη Πατατζή, εκδ. Φιλιππότη, 2002).
Έχει γράψει τα θεατρικά έργα: Το κλεμμένο άγαλμα, Πρέπει να μιλήσω κι εγώ, Θυμάμαι (θέατρο Εκστάν, 2015)
Έχει μεταφράσει το βιβλίο του Γιόσι Όϊντα, Ο αιωρούμενος ηθοποιός (εκδ. ΚΟΑΝ) και τα θεατρικά έργα Άμλετ με πικάντικη σάλτσα, του Άλντο Νικολάι, Επιθεωρητής Τουτού του Πιερ Γρυπάρη, Ο σύλλογος διδασκόντων της Λίλιαν Βούτερς, Οι τρομπέτες του θανάτου του Τιγύ, Οι καρέκλες του Ιονέσκο, Η περαστική του Ζαν – Πωλ Ντενιζόν, Η ιστορία της Μαρί του Ζωρζ Μπρασσάι.
Για την ερμηνεία της στο ρόλο της Σεμίραμις στις «Καρέκλες» του Ιονέσκο, τιμήθηκε με το βραβείο Διεθνούς θεατρικού ρεπερτορίου 2018 από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών.