​

​

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΛΕΞΙΑ ΒΛΑΡΑ 09/02/2017

 

«Οι Καρέκλες», έργο του Ιονέσκο, τι πραγματεύεται η παράστασή σας;
Ο Ιονέσκο έγραψε ένα ωραίο και δυνατό έργο, που μας μιλάει για τη ματαιότητα των πραγμάτων, για την ανυπαρξία νοήματος ζωής, για το υπαρξιακό κενό. Νομίζουμε ότι κάτι έχουμε να πούμε, νομίζουμε ότι το μήνυμά μας θα φέρει κάτι καλύτερο στην ανθρωπότητα, ώσπου έρχεται ο θάνατος και δεν μένει τίποτα εκτός από τα αντικείμενά μας: Καρέκλες.

Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε σε κάθε θεατή που θα έρθει να σας δει;
Δεν έχω να περάσω μηνύματα. Αυτό θα σήμαινε ότι το έργο έχει μόνο ένα νόημα. Το μόνο πράγμα που θέλω να δώσω στους θεατές είναι η ευχαρίστηση, κι αν ο θεατής ευχαριστηθεί θα βρει  ένα νόημα, το δικό του. Και γνωρίζω ότι το να δώσεις ευχαρίστηση είναι ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα, γιατί η χοντροκομμένη και εύκολη ευχαρίστηση μόνο χυδαιότητα προσφέρει . Η ευχαρίστηση πρέπει να είναι εκλεπτυσμένη.

Ένα δύσκολο έργο από το θέατρο του παραλόγου, του Ιονέσκο, πόσο σας δυσκόλεψε η επιλογή αυτού του έργου;
Μιλάμε πάντοτε για το θέατρο του παραλόγου, όταν μιλάμε για τον Ιονέσκο γιατί οι σχέσεις ανάμεσα στα πρόσωπα, τα γεγονότα ή τα λόγια δεν φαίνονται λογικά. Ας κοιτάξουμε από λίγο πιο κοντά τη ζωή μας. Είμαστε λογικοί; Όχι, είμαστε ψυχολογικοί, δηλαδή ότι περνάμε από τα ένα πράγμα στο άλλο ανάλογα μ’ αυτό που νιώθουμε, μ’ αυτό που θέλουμε να πούμε, ή να κάνουμε. Αν ο κόσμος ήταν λογικός θα ήταν κόλαση. Αυτό που μας οδηγεί πάνω απ’ όλα είναι το συναισθηματικό στοιχείο. Και ο Ιονέσκο το είχε καταλάβει καλά, και έλεγε: «αυτό που πρωταρχικά πρέπει να καταλάβουμε , είναι ότι τα δύο γεροντάκια αγαπιούνται». Αν ξέρουμε ν’ ακούσουμε αυτή τη συμβουλή, καταλαβαίνουμε ότι δεν πρέπει να δουλέψουμε ψάχνοντας να δείξουμε το παράλογο του κόσμου τους,  αλλά να δείξουμε ότι γι αυτούς ο κόσμος είναι κανονικός. Είναι ο κόσμος τους. Και αυτό που έχει σημασία , είναι η συναισθηματική σχέση που τους συνδέει. 

 

Ένας ηθοποιός τι κύρια προσόντα πρέπει να έχει έτσι ώστε να ταυτίζεται με τον ρόλο του;
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την ταύτιση. Είναι η βεβαιότητα της τύφλωσης. Το να πιστεύουμε στην ταύτιση, είναι ήδη  αρχή τρέλας, και  μάλιστα μια από τις πηγές τής κακίας και του εγωισμού.

Τι θα συμβουλεύατε σε έναν νέο ηθοποιό που θα ήθελε να ξεκινήσει από τώρα την καριέρα του;
Να καταλάβει όσο το δυνατόν πιο σύντομα ότι δεν είναι αυτός που μετράει, αλλά οι ιστορίες που πρέπει να διηγηθεί. Πρέπει λοιπόν να μάθει να μπει στην υπηρεσία του έργου, κι όχι να σκέφτεται ότι πρέπει να είναι ο καλύτερος και να συνθλίψει τους άλλους. Αν ξέρουμε ότι δεν μετράμε, ο φόβος εξαφανίζεται γιατί δεν ασχολούμαι πια με τον εαυτόν μου.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Σεμινάρια μετεκπαίδευσης, μια σκηνοθεσία στη Νάπολη, μια άλλη στη Σουηδία… Αλλά θα ήθελα φυσικά να συνεχίσω το δρόμο που έχω αρχίσει εδώ και πολύ καιρό με την Ελένη και το Γιάννη.

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας.
Το πιο σημαντικό πράγμα που υπάρχει στη γη είναι η ευχαρίστηση. Όταν μοιράζεται βεβαίως. Μοναχικός είναι ή μια αναγκαστική λύση ή διαστροφή.